Nie zawsze była piękna

Jako nastolatka była pulchna. Taka, jak teraz? Nie wiemy, nie mamy dokładnych zdjęć. Wiemy tylko tyle, ile napiszą brukowce i ile sama pani Joanna Brodzik zechce wyjawić mediom.

Nie trzeba natomiast specjalnych wyznań, aby móc wysnuć jeden wniosek: Joasia stanowi przykład tego, że nie zawsze trzeba być skazanym na wygląd - delikatnie mówiąc - nie przykuwający uwagi.

Umysł miała (i ma) piękny. Ciało piękne się stało. Jak? Po drakońskiej diecie złożonej głównie z grejpfrutów. Przyszła aktorka była widać zdeterminowana. Miała swój własny plan - zostać aktorką i uciec o od wizerunku mało atrakcyjnej olimpijki.

- Olimpiadę z języka polskiego wygrała na najwyższym szczeblu - wspomina dyrektor Joanna Ozga-Jankowska, która uczyła Joannę fizyki. - Zawsze chętnie reprezentowała naszą szkołę na uroczystościach, ale o tym, że pragnie być aktorką, dowiedzieliśmy się w ostatniej chwili. Trzeba powiedzieć szczerze, że nie uchodziła za urodziwą i... miała tyle kompleksów.

Koledzy ze szkoły potwierdzają: nie było w niej zadatków na gwiazdę.

Na zdjęciu licealnym faktycznie sprawia takie wrażenie. Można powiedzieć, że wyglądała na chłopca, któremu nagle pojawił się delikatny meszek nad górną wargą.

I tak myślało wiele osób.

- Jaki uroczy, pulchny chłopiec - słyszała często jej babcia.

Każda dziewczyna wie, że takie komentarze bolą. Pewnie Joasię bolały nie mniej.

- Długo nie przypominałam dziewczynki. Wyglądałam raczej jak rumuński wyrostek w dużą nadwagą, a ludzie gratulowali mojej babci: "Jaki to uroczy, pulchny chłopczyk!". To nie był dobry czas, czułam się fatalnie. Szczególnie, że oprócz nadwagi pojawiły się trądzik i wąsy...

Tak czy inaczej z TEJ TUTAJ dziewczyny wyrosła kobieta pożądana przez setki tysięcy mężczyzn.

I za to ją lubimy: jest chodzącym dowodem na to, że nawet na urodę trzeba sobie nieraz zapracować. I wcale się z tym nie kryje.