Simone Battle nie żyje (FOTO+VIDEO)

Sa takie dni ze poprostu chce zamknac oczy I juz sie nie obudzic ,……..

Na chuj dalecie linku do video ktorego nie mozna otworzyc, turbo zjeby

Ładna byla

[b]gość, 09-09-14, 20:57 napisał(a):[/b]
[quote][b]gość, 09-09-14, 20:39 napisał(a):[/b]
[quote][b]gość, 09-09-14, 19:58 napisał(a):[/b]
Terapie są bardzo pomocne, moja mama wyszła z depresji i alkoholizmu chociaż nigdy nie spodziewałysmy sie ze się uda chociaż w połowie. Na terapii poznaje się mnóstwo pomocnych specjalistów oraz ludzi w podobnej sytuacji które potem wzajemnie się wspierają i zmieniają całkowicie swoje życie tylko,że większość się kryje i wstydzi a nie warto bo żyje się raz warto spróbować.

No nie wiem, ja przez ostatnie 6 lat szukałam pomocy u różnych psychologów i psychiatrów, na początku w ośrodku publicznym, potem wyłącznie w prywatnych. Każdy powtarza w kółko te same frazesy, które nie wnoszą niczego do mojego życia. Po pewnym czasie po prostu zrezygnowałam, bo okazało się, że prowadzenie dziennika i samodzielna analiza swoich myśli pomaga mi bardziej niż bezsensowne sesje u psychologa.[/quote]

nie psycholog, nie psychiatra, a psychoterapeuta. znajdz dobrego psychoterapeute a zycie wywroci Ci sie do gory nogami, w pozytywnym sensie. mowie z wlasnego doswiadczenia. dziesiatki psychologow, psychiatrow, plakac sie chcialo powtarzajac w kolko swoja historie tym „dziwnym” ludziom ktorzy nie maja pojecia jak Ci pomoc. psychoterapeuta potrafi zdzialac cuda 🙂 mnie przywrocil do zycia.[/quote]

Na czym polega taka psychoterapia. Czy terapeuta daje jakieś zadania, czy tak jak u psychologa „do widzenia” i na następnej sesji to samo gadanie? Bo ja chodziłam do takiego psychologa i to nic mi nie dało, ale może jakby mi ktoś wyznaczył jakieś ćwiczenia czy coś to by się ruszyło, bo było jedynie szukanie „pryczyn”, których u mnie nie ma (standardowa rodzina, udane dzieciństwo, żadnych zawodów jedynie nadwrażliwość, która męczy).

[b]gość, 10-09-14, 04:51 napisał(a):[/b]
[quote][b]gość, 09-09-14, 22:28 napisał(a):[/b]
To przykre, że tyle osób ma takie problemy. Nie sądziłam, że AŻ tyle. Przede wszystkim nie można się poddawać nigdy. Ja sama mam czasem takie lęki przed wyjściem z domu bez nikogo obok. Podróżtramwajem, czy autobusem jest dla mnie strasznie stresująca, a na dodatego stałam się tak przewrażliwiona na wszystko. Lekki ból głowy, czy nawet ręki, a już się denerwuję, w głowie mam tysiąc głupich myśli na minutę… To nieprzyjemne, a wszystko zaczęło się tak jak ktoś tu napisał, od niedoboru ważnych substancji w organiźmie. W moim przypadku to było żelazo. Ale mimo to, mimo to wszystko mówię sobie każdego dnia w takich chwilach „przestań panikować!” i idę na przód. Pozwolicie żeby życie wam uciekało, bo boicie się wyjść z domu, bo nie odnajdujecie w nim nic radosnego? Mamy je tylko jedno, trzeba wykorzystać je na 100% i nie stawać się mięczakiem, najprościej ujmując 🙂 Stańcie przed lustrem i powiedzcie sobie na głos, że żadna depresja, lęki ani nic innego was nie zatrzymają. Trzeba być silnym, przede wszystkim mniej myśleć o wszystkim innym i mniej się zamartwiać na zapas. Nie poddawać się, stawiać czoła każdemu problemowi!

zalatuje depresja
kto zdrowy odczuwa stres przed wyjsciem do ludzi czy jazda tramwajem? Jedyny stres to, ze mozesz sie na niego spoznic to rozumie!
Biegiem do lekarza, to nie zarty![/quote]

Depresją albo nerwicą. tego nie można bagatelizować. Pomyśl o psychologu i koniecznie uzupełniaj nie tylko żelazo ale i magnez!